Heartache

من واقعا احتیاج دارم به شنیدن خبرهای خوب. با تمام وجودم سعی می‌کنم که انسان تلخی نباشم اما بعد از این همه خبرهای بد و به در بسته خوردن توی این یک سال و نیم گذشته نمی‌دونم چه‌طور می تونم از حجم تلخی این روزهام کم کنم. هفته‌ی پیش درست بعد از نوشتن آخرین پست اینجا با از دنیا رفتن پدر دوستم احساس کردم که تمام بچگیمون، تمام احساسی که به محله‌ی قدیممون به عنوان خونه داشتیم از بین رفت. طوری که وقتی به دنبال یک داروخانه‌ی خلوت برای گرفتن قرص مسکن رفته بودم به محله‌ی قدیمی دلم می‌خواست از جایی که تو همه‌ی این سال‌ها هنوز هم که هنوزه خونه‌مون بود دور بشم و هیچ وقت نبینمش. راستش خسته شدم از شنیدن نه و خبرهای بد و تلخ و سیاه. 

برای رسیدن خبر خوبی که به تلاش آدم بستگی نداره باید چه کار کرد؟ 

 

+ ممنون میشم فاتحه‌ای بخونید. خیلی خیلی خیلی شریف بودن.